برشکاری گرم
از روش گرم برای برش فلزاتی استفاده می‌شود که سختی بالایی دارند، به طور کلی فلزاتی که درصد کربن آن‌ها بیش از ۰.۲٪ باشد به عنوان فلزات سخت یا سنگین شناخته می‌شوند. منظور از برشکاری گرم این است که برای انجام آن فلز باید به درجه حرارت مشخصی برسد تا عمل برشکاری روی آن صورت بگیرد. اینکه میزان افزایش دما تا چه میزان باید صورت بگیرد نیز به نوع فلز بستگی دارد. مسئله مهم در برشکاری این است که فلزات طی این فرآیند به هیچ عنوان نباید تغییر ماهیت دهند و در پایان عمل برشکاری باید دقیقا تمام ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی خود را حفظ کنند. ایجاد هرگونه تغییر در ویژگی‌های فلزات طی هر فرآیند صنعتی، باعث بروز مشکل در محصولاتی خواهد شد که در نهایت با استفاده از این قطعات فلزی ساخته می‌شوند.
به طور مثال اگر طی فرآیندی مثل برشکاری دمای ورق فولادی بیش از اندازه بالا برود طبیعتا تغییراتی در ماهیت شیمیایی ورق ایجاد خواهد شد که باعث می‌شوند ورق فولادی دیگر کیفیت سابق خود را نداشته باشد. بنابراین تنظیم میزان گرمایی که طی برشکاری گرم به فلز داده می‌شود بسیار مهم است. عمل برشکاری گرم با استفاده از دستگاه‌ها و ابزار مختلفی صورت می‌گیرد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.
برش هواگاز
برش هواگاز یا هوابرش یکی از روش‌های مرسوم و البته ارزان‌قیمت برای برش دادن انواع فلزات سنگین است که در آن از ترکیب سوخت و اکسیژن برای ایجاد حرارت بالا و برش فلزات استفاده می‌شود. نخستین بار در سال ۱۹۰۳ دو مهندس فرانسوی از این روش برای برش ورق‌های فولادی استفاده کردند و طی آن با استفاده از اکسیژن خالص (برای ذوب قطعه‌کار) و سوخت گازی دمایی معادل ۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ درجه سانتی‌گراد به وجود آوردند. برای برش قطعات آهنی با استفاده از دستگاه هوابرش ابتدا منطقه موردنظر را با استفاده از مشعل برش به دمای برافروختگی می‌رسانند و سپس با ایجاد یک جریان اکسیژن فلز را می‌سوزانند. طی این فرآیند فلز به صورت گل اکسید‌شده درمی‌آید و منطقه مورد نظر برش خواهد خورد. علت استفاده هوابرش در برشکاری نبشی و ناودانی دلایل متعددی دارد و قیمت آن نیز به صرفه تر است.از هوابرش برای برشکاری قطعات فلزی با ضخامت ۶ تا ۲۵ میلیمتر استفاده می‌شود و از طریق آن می‌توان انواع فلزات مختلف از جمله ورق سیاه، گالوانیزه و استیل را برش داد. یکی از نقاط ضعف استفاده از روش هواگاز دقت پایین آن است که در نتیجه آن برش آنچنان تمیزی ایجاد نمی‌شود اما به دلیل مقرون‌به‌صرفه بودن این روش در برخی شرایط که ظرافت کار اهمیت چندانی ندارد می‌توان از آن استفاده کرد.
برش لیزری
یکی از دقیق‌ترین روش‌های برش فلزات برشکاری از طریق لیز است. به دلیل دقت بالایی که این روش دارد ورق، پروفیل یا لوله برش خورده کمترین میزان تغییرات را خواهد داشت و کار نیز با ظرافت و تمیزی فوق‌العاده‌ای انجام می‌شود. با استفاده از لیزر می‌توان ورق‌هایی با ضخامت ۰.۲ تا ۲۰ میلیمتر را با میزان دقت ۰.۰۱ میلیمتر برش داد. از دستگاه لیزر برای برش انواع قطعات فلزی مثل آهن، فولاد، آلومینیوم و مس استفاده می‌شود. قیمت مس و سایر فلزات برش خورده با لیزر، می تواند اندکی از محصولات برش نخورده بیشتر باشد.
برش پلاسما
از روش پلاسما نخستین بار در سال ۱۹۸۰ برای برش قطعات آهنی و فولادی استفاده شد. برشکاری گرم به روش پلاسما به این صورت انجام می‌شود که ابتدا هوای فشرده به همراه یکی از گازهای نجیب (هلیوم، نئون، آرگون، کریپتون، زنون، رادون و اوگانسون) با فشار زیاد به داخل نازل دستگاه دمیده می‌شوند، در همین لحظه قوس الکتریکی بین گاز و سطح باعث ایجاد برشی خواهد شد و پس از آن گاز به حالت پلاسما تغییر می‌کند. از جمله مزیت‌های برشکاری گرم به روش پلاسما می‌توان به سرعت بسیار بالای آن اشاره کرد، همچنین در این روش هیچ تراشه فلزی ایجاد نمی‌شود. تنها نقطه ضعفی که می‌توان درمورد این روش عنوان کرد هزینه نسبتا بالای آن است که آن هم به دلیل استفاده از تجهیزات مختلف در این روش از جمله منبع تغذیه، سیستم‌های خنک‌کننده، کابل و اتصالات است.
برش CNC
روش CNC را نیز می‌توان یکی از روش‌های بسیار دقیق برشکاری گرم معرفی کرد. CNC مخفف Computer Numerical Control به معنای کنترل عددی توسط کامپیوتر است. این دستگاه شامل یک میکروکامپیوتر می‌شود که به صورت دقیق می‌توان آن را برنامه‌ریزی کرد و دستورات لازم برای انجام برش را در آن وارد کرد. نتیجه کار نیز یک برش عالی و بی‌نقص است زیرا کار به دقیق‌ترین شکل ممکن برنامه‌ریزی و اجرا شده است. برنامه داده شده به دستگاه CNC در حافظه دستگاه ذخیره می‌شود و درنتیجه می‌توان از آن برای انجام برش‌های بعدی نیز استفاده کرد. برای کارهای انبوه که نیاز است شکل و دقت همه کارها به صورت همسان اتفاق بیافتد استفاده از دستگاه CNC می‌تواند یکی از بهترین روش‌ها باشد.
برش الکترودی
الکترودها قطعات میله‌ای شکل باریکی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توان برشکاری انجام داد. در این روش برش‌هایی که ایجاد می‌شوند نسبتا دقیق هستند اما نمی‌توان گفت دقت آن‌ها با روش لیزری و CNC برابری می‌کند. از الکترودها فقط برای ایجاد برش استفاده نمی‌شود و با آن به تناسب کار می‌توان سوراخ نیز در قطعه فلزی ایجاد کرد. از این روش بیشتر برای برش قطعات فولادی و چدنی استفاده می‌شود.
برش دیسکی آتشی
در این روش از دستگاهی به نام اره دیسکی آتشی استفاده می‌شود، این دستگاه شامل یک دیسک یا صفحه دایره‌ای است که لبه‌های شیاردار و بسیار تیزی دارد، دیسک به وسیله موتور دستگاه و با استفاده از برق ولتاژ بالا با سرعت زیاد شروع به حرکت می‌کند. تیغه در اثر برخورد بسیار سریع با محل مورد نظر حرارت بالایی تولید می‌کند و به این ترتیب عمل برش به راحتی انجام می‌شود. استفاده از اره‌های دیسکی آتشی روش آنچنان ایمنی برای برشکاری نیست و احتمال ایجاد شکستگی دیسک در زمانی که با سرعت بالا در حال حرکت است می‌تواند برای اپراتور خطرآفرین باشد، بنابراین اخیرا میزان استفاده از این دستگاه کم شده و در حد امکان از روش‌های جایگزین برای عمل برشکاری گرم استفاده می‌شود.
برای دریافت راهنمایی از کارشناسان ما و خرید با شماره
09360574006
تماس حاصل فرمایید.